De rol van Angst in ons leven
Angst is evolutionair een nuttige reactie die ons in onze oorsprong heeft geholpen om te kunnen overleven. In de natuur moeten zoogdieren vaak kiezen als er gevaar dreigt tussen vechten of vluchten. Dit gebeurt in de anatomie en fysiologie van ons lichaam in een zenuwkern van ons brein, de amygdala, die snel reageert als er iets gevaarlijks dreigt. Ons brein functioneert nog steeds op deze oude evolutionaire manier, zelfs al leven we nu in een totaal veranderde wereld.
Tegenwoordig ervaren we de bedreigingen die er wel degelijk zijn, zoals klimaat en oorlog, meestal niet direct als levensbedreigend, maar eerder als zorgen of stress die passen bij ons leven. Als het lijkt, alsof situaties wat verder van ons af staan, ons niet direct raken, dan kunnen we dat relativeren. Als bepaalde (soms vermeende) situaties ons wel direct raken kunnen we hierdoor soms gemakkelijk chronisch gestrest raken. Vooral als we als kind al veel situaties hebben meegemaakt, die moeilijke keuzes vereisten, blijft het “alarm” in ons brein vaak aan staan. We identificeren onszelf daardoor met deze constante spanning en denken dat dit gewoon wie we zijn.
Kortom, angst is een overlevingsmechanisme dat ons oorspronkelijk hielp, maar in onze moderne wereld kan het ons ook in de weg staan